مجری برنامه فرمول یک می‌گوید اگر برنامه خوبی در تلویزیون ساخته شود، حتی اگر ساعت چهار صبح هم پخش شود مردم جهت تماشایش بیدار می‌شوند.
علی ضیا: به دنبال حاشیه سازی نیستیم
عبارات مهم : فرمول
«فرمول یک» که پیش از این به عنوان برنامه ای صبحگاهی روی آنتن شبکه یک می رفت مدتی است از پخش در صبح گاه به عصر های تلویزیون آمده. همین عوض کردن ساعت پخش قاعدتا تغییرات ساختاری و محتوایی را می طلبیده که علی ضیا مجری این برنامه می گوید در بخش های متفاوت آن اتفاق افتاده هست. «فرمول یک» برنامه بی حاشیه ای نیست و هرازچندگاهی حضور بعضی از مهمانان اتفاقاتی را راجع به آن رقم می زند که در اینترنت ردپایش زیاد دیده می شود. با این حال مجری اش اعتقاد است به دنبال حاشیه سازی و جنجال نیست و نشانه این برنامه پرداختن به پرسشها مردم هست. ضیا در گفت و گو با خبرآنلاین از سری تازه این برنامه، شاخصه ها و تغییراتی و مشخصه هایی که لازمه یک برنامه عصرگاهی است سخن گفته است.
«فرمول یک» ابتدا به عنوان برنامه ای صبحگاهی روی آنتن می رفت، ولی بعد از مدتی تبدیل برنامه عصرگاهی شبکه یک شد. علت این اتفاق چه بود؟
مدیران شرکت به این نتیجه رسیدند که بهتر است این برنامه بعدازظهر پخش شود. ما هم جهت اینکه «فرمول یک» برنامه مختص و مناسب بعد ازظهر شود کلیات و شرح آن از جمله تیتراژ، دکور و فرم آن را عوض کردن دادیم و فقط اسم برنامه را نگه داشتیم.
علت اینکه اسم برنامه را عوض کردن ندادید به چه علت بود؟ اینکه برنامه صبحگاهی «فرمول یک» تا حدودی توانسته بود بین مخاطبان مطرح شود و اسمش جا افتاده بود در این عدم عوض کردن تاثیر داشت؟
بله، شاید این قضیه هم تاثیر داشت، شاید ما ده سال دیگر یک برنامه شبانگاهی هم بسازیم و باز هم اسمش را عوض کردن ندهیم. به عقیده من این عنوان ایراد و اشکالی ندارد.
به نظر می رسد «فرمول یک» عصرگاهی به خصوص در برنامه های پیشین تا اندازه ای می خواست با حاشیه سازی روی آنتن جای خودش را میان مخاطبان باز کند. احساساتی شدن بعضی از مهمانان (مثلا یکی از نمایندگان مجلس) یا بعضی موارد دیگر که در اینترنت هم سر و صدا کرد نمونه هایی از این دست هستند.
«فرمول یک» در سری جدیدش سه شنبه ها به یک پرونده می پردازد. دعوت از مهمانان متفاوت بازخوردهای مختلفی داشته که بعضا ما را بر آن داشته تا از مهمان دیگری جهت پیگیری مسئله مطرح شده است دعوت کنیم. این بازخوردها در اینترنت هم بازخورد پیدا کرده ولی واقعیت این است که ما به دنبال حاشیه نمی گردیم. ما جهت این برنامه می سازیم که مشکلی را حل کنیم.
اگر مهمانی در برنامه آنقدر ناراحت می شود که بغض می کند تقصیر من نیست و قطعا من به ایشان نمی گویم که در برنامه بغض کنید. من چطور می توانم به به عنوان نمونه یک به نماینده مجلس بگویم که بغض کنید. به نظرم این قضیه نشان دهنده این است که برنامه یا حرف های ما در آن لحظه بر روی ایشان تاثیری داشته که بغش یا گریه می کنند و البته به هیچ عنوان هم تعمدی نیست. ما می خواهیم مشکلی را در حد خودمان در برنامه مطرح کنیم تا بتوانیم حداقل بخشی از آنها را برطرف کنیم.
اساسا اجرای برنامه صبحگاهی و عصرگاهی تفاوت های زیادی با هم دارند. شما چقدر این تفاوت را در اجرایتان جاری کردید؟
اولین توصیه ای که راجع به برنامه های صبحگاهی وجود دارد، نشاط آنها هست، دومین توصیه رسالت برنامه های صبح است که اساسا خبری هستند، یعنی باید اطلاع رسانی کند و به خبرهای روز بپردازد. ولی در «فرمول یک» عصرگاهی رسالت ما این نیست، ممکن است وقایعی اتفاق بیفتند و اخباری باشند که ما به آنها نپردازیم، البته نه اینکه برایمان اهمیتی ندارند، برایمان مهم است ولی به آنها نمی پردازیم چون الان برنامه «صبح بخیر ایران» و برنامه های صبحگاهی دیگری هم هستند که به این اخبار می پردازند. ضمن اینکه ما الان در برنامه بعد از ظهر فرم محور هستیم برعکس برنامه های صبحگاهی که فرم نداریم. هنگامی که برنامه ای خبری می شود ناخودآگاه تحت تاثیر محتوا قرار می گیریم و در واقع هر آنچه که در فضاهای متفاوت منتشر می شود ما از آنها استفاده می کنیم.
برای مثال الان برنامه را به سمتی بردیم که به عنوان نمونه اگر شخصی در زمینه ای موفقیت کسب کرده ولی برعکسش شخص دیگری در همان زمینه موفق نشده را که قبلا رو به روی هم قرار می گرفتند کنار هم قرار می دهیم تا هر دو از تجربیاتشان بگویند. الان ما در برنامه می گوییم مردم مشکلاتشان را جهت ما بفرستند تا ما با حلال مشکلاتشان رو به رو کنیم.
تبدیل برنامه صبحگاهی به عصرگاهی چقدر به این علت است که الان مخاطب برنامه های صبحگاهی به نسبت سال های دور که این برنامه ها پرطرفدار بودند کم کردن پیدا کرده. در واقع این روزها شاید کمتر کسی پیگیر همان اخباری که شما اشاره کردید در برنامه های صبحگاهی باشد هنگامی که می تواند به آسانی همان اخبار را در گوشی تلفن همراهش دنبال کند؟
من کماکان اعتقاد دارم مهمترین برنامه های شرکت صدا و سیما برنامه های صبحگاهی هستند.
ولی قبول دارید که برنامه های صبحگاهی هم مخاطبانشان را از دست داده اند و الان شاید چند سالی است کمتر برنامه ای ساخته شده است که مخاطب جهت تماشای آن ساعت ۶ صبح بیدار شود و پای تلویزیون بنشیند؟
این را من نمی دانم به این جهت که هنوز هم من را خیلی ها با اسم «ویتامین سه» می شناسند و این نشانه قدرت برنامه صبحگاهی هست. نتیجه اینکه هنوز هم فکر می کنم اگر در تلویزیون ساعت ۲ یا ۴ صبح هم برنامه خوب بسازی مردم بیدار هستند و می بینند. مهم این است که شما جهت خوب بودن و برنامه خوب ساختن تلاش کنی.
چقدر تلاش می کنید با اهالی رسانه در تعامل باشید؟ اساسا چقدر به این مسئله و لزوم آن قائل هستید؟ اینکه رسانه ها صرفا تریبون شخصی بازیگران و صورت های معروف نیستند و باید موضع گیری خودشان را داشته باشند؟
به نظرم رسانه های شخصی هر کسی در اینترنت می تواند منعکس کننده سلیقه های شخصی هر کس یا فعالیت های او باشد. ولی رسانه ها نشانه مشخص خودشان را دارند که قطعا از آن تبعیت می کنند. من اعتقاد دارم تعامل دو طرف باید ایجاد شود. البته واقعیت این است من خیلی تفاوتی میان کار خودم و اهالی رسانه نمی بینم. اهالی مطبوعات در فضای کار روزنامه نگاری ارزش فضایی را در اختیار دارند و من هم همان فضا را در یک رسانه تصویری عهده دار هستم. به نظرم اگر این همکاری بین هر دو طرف وجود نداشته باشد شاید دیگر شاهد اتفاق مثبتی نباشیم و یک فضای تخت و غیر فعال حاکم خواهد شد.
به دنبال حاشیه‌سازی نیستیم / علی ضیا
واژه های کلیدی: فرمول | برنامه | برنامه | رسانه ها | اهالی رسانه | اخبار فرهنگی و هنری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
